NAD+ ซ่อมแซม DNA อย่างไร

DNA ของเราได้รับการปกป้องโดยที่กำบังโครโมโซม, แต่ถึงกระนั้นก็ตาม, ยังคงมีความเสี่ยงต่อความเสียหายสูง. ความเสียหายดังกล่าวอาจนำไปสู่การสลายตัวของสาย DNA และการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมที่สำคัญ, ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับการพัฒนาของโรคต่างๆ เช่น โรคมะเร็ง และภูมิคุ้มกันและการป้องกันโดยรวมที่ไม่ดี. DNA มีแนวป้องกันอีกแนวหนึ่งในรูปแบบของเอนไซม์ที่เรียกว่า PARP-1. เมื่อ DNA ได้รับความเสียหาย, เอนไซม์นี้จะถูกกระตุ้นและดำเนินการซ่อมแซมภายในเซลล์ DNA. อย่างไรก็ตาม, PARP-1 ต้องใช้พลังงานจำนวนมหาศาลในการซ่อมแซม – พลังงานในรูปแบบ NAD+. หากระดับ NAD+ ภายในเซลล์ลดลง, หรืออยู่ในระดับต่ำตามธรรมชาติเนื่องจากการแก่ชราตามปกติ, ความสามารถของ PARP-1 ในการดำเนินการซ่อมแซม DNA ที่สำคัญนั้นถูกขัดขวางอย่างรุนแรง. แต่การศึกษาที่ใช้สัตว์ 2 รายการที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่าการเพิ่ม NAD+ ภายในเซลล์ของเราช่วยฟื้นฟูความสามารถของ PARP-1 ในการซ่อมแซมเซลล์ DNA และป้องกันการตายของเซลล์ภายใต้ความเครียด. ในความเป็นจริง, ในการศึกษาทั้งสองครั้ง, การสูญเสียความทรงจำได้รับการพิสูจน์แล้วว่าล่าช้าในขณะที่อายุขัยเพิ่มขึ้นในสัตว์ทดลอง. สรุปก็คือ, NAD+ ส่งผลโดยตรงต่อความสามารถของร่างกายในการซ่อมแซม DNA โดยให้พลังงานที่จำเป็นแก่เอนไซม์ PARP-1 เพื่อทำงาน.